een event over prostitutie, abolitionisme en gelijkwaardigheid 

Was je erbij op het laatste evenement van Exxpose? Zaterdag 24 maart hielden we een ‘talk’ in Het Huis Utrecht. Als je het helaas hebt gemist, kun je hieronder een indruk krijgen van de middag door onderstaande terugblik te lezen. En ook als je erbij was: wat werd er ookalweer gezegd?

Natasja en Sara

Om 14.00 uur werd iedereen welkom geheten in Het Huis, een prachtige creatieve locatie in Utrecht. In de theaterzaal hingen donkere doeken met daarvoor grote afdrukken van foto’s met mensen die het ‘Ik ben onbetaalbaar’ bordje vasthielden. Laura opende de bijeenkomst, waarna Natasja en Sara, oprichters van Exxpose, uitlegden wat ookalweer het statement is van Exxpose en waarom. Ze legden ook uit wat abolitionisme eigenlijk betekent: vroeger werd deze term gebruikt voor de mensen die tegen slavernij waren, nu wordt het gebruikt voor mensen die tegen prostitutie zijn.

Vanessa

De eerste spreekster was Vanessa. Een duidelijk hoogzwangere vrouw, die door Willemijn live werd geïnterviewd op haar verleden in de prostitutie. Vanessa heeft twintig jaar van haar leven in de prostitutie gezeten. Ze vertelde dat haar vader pornoproducent was, dus dat ze al jong een verkeerd beeld van seks meekreeg; een vrouw is een lustobject waar geld mee te verdienen is. Soms geëmotioneerd vertelde ze hoe ze naar de meest chique seksclub van Nederland Yab-Yum werkte, maar ook in de straatprostitutie en achter het raam. Hoe ze in handen viel van een pooier. En hoe de ingewikkelde machtsrelatie tussen een pooier en een vrouw in de prostitutie is. Vanessa: “Ik weet niet of ik drugs gebruikte om te kunnen werken, of werkte om drugs te kunnen kopen. Ik denk dat ik het nooit allemaal nuchter had kunnen doen.” Ze sloot hoopvol af met hoe ze door de geboorte van haar zoontje en straks ook haar dochter de kracht heeft gevonden om de prostitutie te verlaten. “Willem gaf me de kracht om te stoppen, Lola die straks wordt geboren geeft me de moed om erover te vertellen.”

Daisy

Na Vanessa hielden we pauze. In deze pauze kon je de installatie van Daisy bezoeken. Een ‘peeskamer’ waar In Her Shoes op stond. Binnenin deze peeskamer stonden hoge hakken op de vloer waar de bezoeker letterlijk in kon staan. Om je heen allerlei attributen die verwezen naar hoe het is om in een peeskamer te staan, maar ook hoe je als vrouw daar bent beland: Er was een live whatsapp-gesprek met de pooier, een kinderdagboek, foto’s van familie in roemenië, condooms, enzovoorts. Onderwijl hoorde je de opmerkingen van de voorbijgangers op straat: “Zo die heeft dikke tieten!” en “Kijk die blauwe plek daar dan.”

Simon

Na de pauze vertelde Simon over het contact dat hij op de Wallen heeft met sekskopers. Als Engelsman die midden in het Red Light District woont, sloeg hij de spijker op z’n kop wat betreft het Nederlandse prostitutiebeleid: De Wallen normaliseert seks kopen. Toeristen die dit normaal niet zouden doen in hun thuisland, beginnen op de rosse buurt en daarna wordt de stap kleiner in het thuisland.

Lincoln

Na Simon kwam een wel heel onverwachte gast het podium op. Albert droeg, verkleed als de Amerikaanse president Lincoln, een van zijn speeches voor tegen slavernij. De woorden ‘wit’ en ‘zwart’ waren vervangen door ‘man’ en ‘vrouw’. Zijn abolitionistische speech werd hiermee een vurig betoog tegen prostitutie. Let’s write history!

Karin

Karin is prostitutie-onderzoeker en nam de aanwezigen mee in een analyse van de beeldvorming rond prostitutie door de jaren heen. Ze liet indrukwekkende posters zien van hoe men in de jaren zeventig de algemene opinie wilde beïnvloeden over prostitutie door het te presenteren als een recht van de vrouw en ‘sekswerk’. Ze liet zien hoe de beeldvorming de laatste jaren is veranderd en wat de verhoudingen zijn in prostitutie. Ze bracht ons tot de vraag:

‘Is prostitutie is essentie ongelijkwaardig?’

Genoeg stof om over na te praten bij de borrel. Ben je er volgende keer (weer) bij?