Ons teamlid Willemijn schreef voor de jongerenorganisatie Soul Survivor een gastblog over de ongelijkwaardigheid van prostitutie.
Trots op prostitutie
”Ja maar, wat als het je zus was?” Dat is de vraag die voor veel mensen het verschil maakt. Voor de vrouwen die ik ontmoet achter de rode ramen op de wallen, net zoals voor de felle voorstanders van prostitutie. Veel mensen in onze maatschappij roepen hard dat we het normaal moeten vinden dat er vrouwen werken in de prostitutie. Dat het een vak is dat we serieus moeten nemen en deze vrouwen trots mogen zijn op hun werk.
Of toch ongelijkwaardig?
Ik was laatst op een symposium in De Balie in Amsterdam, waar ook de burgemeester van Amsterdam sprak. Het ging over het stigma (het negatieve oordeel) dat op prostituees ligt. De eerste vraag die de presentatrice stelde aan de zaal van duizend mensen was: ‘Wie vindt prostituee een minderwaardig beroep?’ Ik stak als enige mijn vinger omhoog. Ik keek voorzichtig om me heen en ontmoette meewarige blikken. Hoe kon ik dat toch vinden? Maar toen de presentatrice de tweede vraag stelde, namelijk: ‘Vind je het een normaal beroep als je dochter het gaat doen?’, stak ook bijna niemand z’n vinger op. Geen enkele vrouw achter de ramen gunt haar ‘baan’ aan haar dochter. En alle liberale mensen in de grote stad willen toch ook liever dat hun zus een fijne job heeft.
Wat als het je zus was?
Nu is het natuurlijk een ongelukkige vraag, of prostitutie een minderwaardig beroep is. Maar denk eens na bij jezelf. Gun je je eigen familie of jezelf dat je je geld moet verdienen met hijgende, klaarkomende, vaak onaantrekkelijke mannen op je? Gun je de mensen van wie je houdt een posttraumatische stressstoornis? Niet voor niets geven de meiden die ik in Amsterdam achter de ramen ontmoet als ik hen bezoek met Stichting Bright Fame, één voor één aan dat ze dit ook niet voor hun plezier doen. Er is altijd een nare reden dat ze zich gedwongen zien. Door een man, door een familie in Roemenië, door een heel laag zelfbeeld, etc.
Waarom ik dit geluid laat horen?
Ik vind mezelf een feministe en ik geloof dat er niets zo ongelijkwaardig is als een man die een vrouw kan betalen voor haar lichaam. Maar ook als christen geloof ik dat het mijn taak is deze ongezonde seksualiteit te bestrijden (lees hier meer over de gezondheidsrisico’s van prostitutie). Omdat de meiden, net als jij en ik, waardige vrouwen zijn. Omdat ze talenten hebben en recht op een mooie toekomst. En omdat de mannen die hen bezoeken recht hebben op hulp. Ze verdienen liefdevolle seks, waarvoor ze niet hoeven te betalen. Zoals het bedoeld is.
